الهی!چون در تو می نگرم از آنچه خوانده ام شرم دارم.

الهی!از من برهان توحید خواهند و من دلیل تکثیر.

الهی!ازنماز و روزه ام توبه کردم به حق اهل نماز وروزه ات توبه ی این نااهل را ببذیر.

الهی!در ذات خودم متحیرم تاچه رسد در ذات تو.

الهی!نعمت سکوتم را به برکت والله یضاعف لمن یشاء اضعاف مضاعفه گردان.

الهی!روزم را چون شبم روحانی گردان وشبم را چون روز نورانی.

                                                                               آمین یا رب العالمین

                                                                     الهی نامه علامه حسن زاده آملی

 خدایا عطا کن

تحملی که بپذیرم چیزهایی را که نمی توانم تغییر دهم

شهامتی که تغییر دهم چیزهایی را که می توانم

وخردی که بشناسم تفاوت این دو را

دلت را خانه ی ما کن مصفا کردنش بامن                        به ما درد دل افشاکن.مداوا کردنش بامن

اگر گم کرده ای ای دل کلیداستجابت را                          بیا یک لحظه با ما باش پیدا کردنش با من

بیفشان قطره اشکی که من هستم خریدارش               بیاور قطره ی اخلاص دریا کردنش بامن

بنده ی من!

اگر درها به رویت بسته شد.دل برفکن.باز آی                   در این خانه دق الباب کن.واکردنش بامن

به من گو حاجت خودرااجابت می کنم آری                        طلب کن هرچه میخواهی مهیاکردنش بامن

بیا قبل وقوع مرگ روشن کن حسابت را                           بیاور نیک وبد را جمع ومنها کردنش بامن

چو خوردی روزی امروز شکر نعمت کن.                            غم فردانخور تامین فرداکردنش بامن

به قرآن آیه ی رحمت.فراوان است ای انسان!                  بخوان این آیه را تفسیر ومعنا کردنش بامن

اگر عمری گنه کردی مشو نومیداز رحمت                        تو نام توبه را بنویس .امضاکردنش بامن

تقدیم به بهترین رفیقم فاطمه جان.امیدوارم تمام تلخی های زندگیت به شیرینی بی انتها مبدل گردد.   

سمن بویان غبار غم چوبنشینندبنشانند                            پری رویان قرار از دل چوبستیزندبستانند

به فتراک جفا دل ها چو بربندند بربندند                               ز زلف عنبرین جانهاچو بگشایندبفشانند

به عمری یک نفس باماچوبنشینندبرخیزند                          نهال شوق درخاطر چو برخیزند بنشانند

سرشک گوشه گیران راچودریابند.دریابند                            رخ مهر از سحرخیزان نگردانند اگر دانند

زچشمم لعل رمانی چومی خندندمی بارند                         ز رویم راز پنهانی چو می بینند می خوانند

دوای درد عاشق راکسی کو سهل پندارد                            زفکر آنان که درتدبیر درمانند.درمانند

چومنصور از مراد آنان که بردارند بردارند                               بدین درگاه حافظ را چو می خوانند می رانند

                                       دراین حضرت چومشتاقان نیازآرند نازآرند

                                       که با این درد اگر در بند درمانند درمانند                                            

تورا نیافتم مگر در ژرفای دعاها.بال در بال با سایه های نیایش.

آنجا که عشق تفسیری جز عاشقی ندارد ومعشوق راهی جز رسیدن به معبود...

ای تبلور آرامش ویقین...

واژه ها در ذهن من به مهربانیت ایمان آورده اند آنجاکه پنجره ی چشمانم برای دیدن تو گشوده می شود.

وچه اتفاق زیبایی در نهان خانه ی تماشایم نشسته است.

نشانی تورا از بهار می گیرم به حکم روز هایی که  چشم به راهت نشسته ام...

                           وبا این امید می گوییم...

                                            اللهم عجل لولیک الفرج.